اتوبوس یکی از پرکاربردترین وسایل نقلیه در جهان است و امروزه بسیاری از مسافرت‌های درون شهری، بین شهری و حتی بین کشوری با این وسلیه نقلیه انجام می‌شود. برتری اتوبوس نسبت به دیگر وسایل نقلیه مانند قطار، مترو، هواپیما و کشتی ارزانی کرایۀ آن و ارزانی زیرساخت‌های مورد نیاز این وسیلۀ نقلیه است.
اگر قطار و مترو نیاز به ریل گذاری، ساخت ایستگاه و ساختمان‌ها نظارتی و اداری و نصب تجهیزات کنترلی دارد، اتوبوس تنها نیاز به خیابان و جاده‌ای مناسب دارد که هزینه بسیار کمتری را در برمی گیرد. بنابراین هزینۀ پایین و در دسترس بودن و بهره‌برداری آسان اتوبوس باعث محبوبیت و رواج آن در سفرهای درون شهری و برون شهری شده است.
این وسلیۀ نقلیه کاربردی، تاریخچۀ جالبی در جهان و ایران دارد. جالب است بدانید تاریخ اتوبوس حتی به پیش از اختراع موتورهای احتراقی و ماشین باز می‌گردد.
در سال ۱۸۲۶ در شهر نانت (Nantes ) فرانسه ، استانیلاس بودری، افسر سابق امپراتوری فرانسه برای جذب مشتری‌ها بیشتر به حمام عمومی آب‌گرمی که در محلۀ ریشبورگ داشت، به فکر می‌افتد تا کالسکه‌ای در اختیار مردم قرار دهد تا به راحتی به حمامش بیایند، تا به نوعی تبلیغی برای کسب و کار خود کرده باشد. او بدین منظور از کالسکۀ اسب‌کش بزرگی استفاده کرد که نیمکت‌هایی در دو طرف داشت تا مسافران بروی آن بنشینند.
اما خیلی زود، استانیلاس بودری متوجه شد که مسافران این کالسکه بیشتر برای جابه‌جایی در سطح شهر استفاده می‌کنند تا برای مراجعه به حمام‌های آب گرم، بنابراین او از شهرداری درخواست کرد تا بتواند از این کالسکه‌های بین محلۀ ریشبورگ و سالورژ برای جا به جایی مردم استفاده کند.
در ۱۰ اوت ۱۸۲۶ او اولین شرکت مسافربری خود را به نام «ژنرال» و با دو کالسکه‌ی بزرگ که هر کدام ظرفیت ۱۶ نفر را داشت تاسیس کرد.
اومنیبوس -اتومبیل پاریس خط خیابان کلیشی به ادون
در آن زمان این وسلیه‌های نقلیه جدید را روبروی یک مغازه کلاه فروشی به نام «امنس» (Omnes ) پارک می‌کردند تا مسافران سوار آن شوند. بر سر در این مغازه کلاه فروشی این شعار به لاتین نوشته شده بود: « Omnes omnibus » یعنی «امنس برای همه» omnes نام مغازه بود و omnibus در لاتین یعنی «برای همه».
کم کم، نام این مغازۀ کلاه فروشی بروی این کالسکه‌ها ماند و استفاده کنندگان از این خط عادت کردند که بگویند : « من به اومنیبوس می‌روم» (که منظور همان ایستگاه بود) یا « یا با اومنیبوس می‌روم.» اما به مرور ، برای راحتی فقط لفظ «بوس» بکار گرفته شد و نهایت با ورود موتورهای احتراقی و ساخت نخستین اتومیبل‌ها، بوس‌ها نیز دارای موتور شدند. در سال ۱۹۰۵ میلادی در پاریس اولین بوس موتوردار به بهره‌برداری رسید و پسوند اتو به به مانند اتومبیل به آن اضافه شد.
از آن پس انواع اتوبوس با اندازه و ظرفیت‌ها و کاربری‌ها متنوع و با نام‌ها مینی‌بوس، میدل بوس،اتوبوس و… ساخته شد و روز به روز رواج این وسلیه‌نقلیه در سراسر جهان بیش از پیش شد.
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
لطفا پاسخ را به رقم وارد کنید:
استفاده از مطالب مجله ایران گردی مارکوپولو فقط برای مقاصد غیر تجاری و با ذکر منبع بلامانع است. کليه حقوق اين سايت به شرکت (شرکت ایرانگردی مارکوپولو) تعلق دارد.
